Βροχή εκείνη την ημέρα.
Έξω φυσικά, γιατί μέσα στο εργαστήριο πληροφορικής και στις ψυχές μας...
Τα πληκτρολόγια των υπολογιστών είχαν πάρει φωτιά.
Κοιταζόμασταν και γελούσαμε. Είχαμε καταφέρει να αποσπάσουμε την προσοχή του αυστηρού και πάντα προσηλωμένου στο μάθημα κου Π. Σοφρά... ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ! ΓΡΑΦΕ! ΤΙ; ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ; ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ

Ίδρυση και δημιουργία της πόλης μας

Την Κυριακή 27 Ιουνίου 1923 στην πρώην περιοχή "Ποδαράδες" {Πουφ! Όνομα βυζαντινό σου λέει ο άλλος!} μπήκε ο θεμέλιος λίθος του συνοικισμού που θα ονομαζόταν αργότερα Ν. Ιωνία. Αξίζει φυσικά να ασχοληθούμε με αυτό. Να περιγράψουμε το γεγονός. Είχαν στηθεί αψίδες από βάγια, είχαν τοποθετηθεί ανθοστήλες με λουλούδια των γύρω αγρών και, φυσικά, - μη γελάσετε - δεν έλειπαν και οι επίσημοι της εποχής εκείνης, άνθρωποι διαφορετικοί από τους σημερινούς, ο Νικ. Πλαστήρας, ο αγαπημένος των προσφύγων, ο προθυπουργός Σ. Γονατάς, ο Δοξιάδης, ο Σιδέρης, και ο Ερρίκος Μαρκεντάου, πρόεδρος της "Εταιρείας Αποκατάστασης Προσφύγων". Φυσικά παρών η ψυχή των προσφύγων, ο Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου. Προτείνεται από τον Παπαϊωακείμ το όνομα "Νέα Σπάρτη", αντιπροτείνεται από τον Πλαστήρα και επικρατεί το "Νέα Πισιδία". Το γράφουν - λάθος, το λαξεύουν - και σε ένα λιθάρι για να το σιγουρέψουν! Τώρα, πώς επικράτησε το "Ιωνία" σε μια περιοχή Δωριέων - Σπαρταλήδων που δεν βλέπει θάλασσα, ένας θεός ξέρει!
Α! Μην το ξεχάσω! Δήμος η Ν. Ιωνία έγινε στις 18/1/1934 με 20.000 κατοίκους.
Αυτά... Προσέξτε! Πού είναι ο κος Σοφράς; Μας είδε;