ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, μια παρέα παιδιών γυρνώντας από το σπίτι κάποιου φίλου σκεφτήκαμε να κάνουμε μια βόλτα στις γειτονιές του Περισσού.

Τριγυρνώντας στους δρόμους για αρκετή ώρα, κουραστήκαμε και καθίσαμε για λίγο σε μια μικρή πλατεία, στην οποία υπήρχε η προτομή ενός άντρα. Πλησιάσαμε γιατί μας έκανε εντύπωση που βρήκαμε ένα άγαλμα σε μια μικρή γειτονιά που καλά καλά δεν "την πιάνει το μάτι σου". Διαβάσαμε στην ταμπέλα το όνομα ενός ποιητή, του Τάκη Σινόπουλου. Ένα απ' τα παιδιά είπε πως είχε ξανακούσει αυτό το όνομα και μάλιστα γνώριζε πως κάπου εκεί γύρω βρισκόταν το σπίτι που 'χε ζήσει ο ποιητής. Καθώς γυρίσαμε το κεφάλι μας, είδαμε ένα μικρό, αναπαλαιωμένο, προσφυγικό σπίτι που απ' έξω έγραφε:
"ΙΔΡΥΜΑ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ". Αναρωτηθήκαμε τι να υπάρχει μέσα, μα δυστυχώς δεν μπορούσαμε να μπούμε γιατί ήταν κλειστό. Επειδή όμως ήμασταν όλοι περίεργοι, συμφωνήσαμε να πάμε μια μέρα να δούμε για τι πρόκειται. Δείνει και μικρό πράγμα να υπάρχει μουσείο στη γειτονιά σου!

Τελικά, κάποια μέρα πήγαμε όλοι μαζί στο ίδρυμα-μουσείο, περιηγηθήκαμε στο χώρο και συναντήσαμε τον πρόεδρο, κύριο Ξάνθο Μαϊντά, (πανεπιστημιακό καθηγητή και αναγνωρισμένο ποιητή), που προσφέρθηκε να μας δώσει πληροφορίες για το ίδρυμα και για τον ίδιο το Σινόπουλο, ο οποίος, όπως μάθαμε, ήταν ένας εξαίρετος γιατρός, ποιητής και ζωγράφος.

Επειδή κι εμείς πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε απ' αυτά που είδαμε κι ακούσαμε, θα θέλαμε πολύ να μοιραστούμε μαζί σας αυτά που μάθαμε για τον πολυτάλαντο άνθρωπο που έκανε υπερήφανο τον τόπο μας.