Free CSS Templates

Το σχολείο μας

Με τα μάτια μιας μαθήτριας

Οι πιο πολλοί μαθητές από τις πρώτες μέρες κάθε σχολικής χρονιάς, ανυπομονούν να έρθουν οι διακοπές, είτε αυτές είναι τα Χριστούγεννα, είτε το Πάσχα είτε το πολυπόθητο καλοκαίρι. Κάποιοι βαριούνται το σχολείο τη στιγμή που κάποιοι άλλοι αγανακτούν από τα "πολλά μαθήματα". Γενικότερα, υπάρχει η αναζήτηση της ξεκούρασης και της εκδρομής, άσχετα αν το σχολείο μόλις έχει αρχίσει, αν είναι λίγο μετά από δεκαπενθήμερες διακοπές ή αν είναι σε περίοδο εξετάσεων. Πέρα από όλα αυτά όμως, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά των πραγμάτων.
Είμαι τρία χρόνια στο γυμνάσιο αυτό και ομολογώ πως κάθε χρονιά ευχόμουν κάτι να γίνει έτσι ώστε να χάσω μάθημα, ανυπομονούσα να έρθει το καλοκαίρι και εκνευριζόμουν όταν έπρεπε να διαβάσω θέλοντας και μη. Φέτος όμως, δεν είπα τίποτα από όλα αυτά. Παρατήρησα ότι και τα δύο καλοκαίρια που πέρασαν, υπήρξαν στιγμές που σκεφτόμουν το σχολείο. Κάποιες φορές είχα την αίσθηση ότι είχα βαρεθεί να κάθομαι. Έτσι ανακάλυψα ότι το σχολείο είναι ένα αναγκαίο κακό. Μπορεί να έχει διαβάσματα και ταλαιπωρία αλλά δεν είναι μόνο έτσι. Είναι τα παιδιά της τάξης, οι καθηγητές, ιδιαίτερα εκείνοι που μένουν σταθεροί, που θυμούνται τους μαθητές τους και τους αναγνωρίζουν, τα μαθήματα, τα διαλείμματα στο προαύλιο, οι απεργίες, οι εκδηλώσεις κι δεν νομίζω ότι μπορώ να τα απαριθμήσω όλα γιατί αυτά που αντιπροσωπεύουν τον καθένα είναι διαφορετικά. Είναι το σχολείο! Εγώ περνάω καλά στο σχολείο και αποκλείεται να είμαι η μόνη. Κάθε μέρα είναι διαφορετική και κάθε στιγμή μοναδική.
Πολλοί μου έλεγαν να μην έρθω στο 3ο Γυμνάσιο με επιχείρημα το ωράριο του. "Μα τρεις μέρες απόγευμα, δύο πρωί; Τόσα γυμνάσια υπάρχουν, γιατί να πάς σε αυτό;" ήταν η κλασσική ερώτηση. Μα, το 3ο είναι μοναδικό. Ίσως να έχει κάποια ελαττώματα αλλά… σε αυτό το γυμνάσιο, έχω δει κάποια από τα πιο ωραία ηλιοβασιλέματα της, μέχρι τώρα, ζωής μου!!! Δεν ξέρω πόσες φορές δεν έχω προσέξει στο μάθημα για να μπορέσω να δω τον ουρανό να παίρνει ασύλληπτα χρώματα δημιουργώντας ποιητική ατμόσφαιρα!!! Το προαύλιο είναι μια χαρά και έχουμε στη διάθεσή μας και το γήπεδο του Α.Ο.Π. σε περίπτωση που χρειαζόμαστε και άλλον χώρο. Έχει αρκετό "πράσινο" αν και πολλοί δεν ενδιαφέρονται αν έχει κάποιο σχολείο. Σε γενικές γραμμές, έχει ένα πολύ καλό περιβάλλον, σε σύγκριση τουλάχιστον με τα άλλα γυμνάσια της περιοχής.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι οι καθηγητές και οι μαθητές. Κάθε καθηγητής είναι ξεχωριστός με τον δικό του τρόπο, θα ήταν κάπως άδικο να ξεχωρίσω κάποιους. Λογικά, όλοι οι μαθητές έχουν μια συγκεκριμένη άποψη για κάθε καθηγητή ξεχωριστά και όπως είναι φυσικό, και εγώ το ίδιο αλλά πιστεύω ότι όλοι οι καθηγητές είναι καλοί και στο κάτω-κάτω, όλοι έχουμε τις μαύρες μας πότε-πότε. Οι μαθητές, από την άλλη μεριά, είναι κάτι άλλο: άλλοι περνάνε απαρατήρητοι και άλλοι μένουν αξέχαστοι, άλλες φορές με πράξεις, χαρακτήρα και άποψη που έχουν δείξει και άλλοι επειδή δεν ήταν και πολύ "ήσυχοι" κατά τη φοίτησή τους στο γυμνάσιο.
Πέρασα καλά στο γυμνάσιο και κατάλαβα ότι κάποιοι καθηγητές, αν όχι όλοι, δεν κάνουν μόνο τη δουλειά τους από αγγαρεία και αντιλήφθηκα ότι ένα σχολείο σαν το 3ο είναι με έναν αρκετά μυστήριο τρόπο μοναδικό.

Άννα Δρόσου - Απόφοιτη Γυμνασίου