ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΣΗ  ΑΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

 

« Όποιος δεν κάνει τίποτε, ένα τίποτε απομένει και ο ίδιος...»

                        (Μαξίμ Γκόργκι: Η καρδιά του Ντανγκό)

 

            Ο άνθρωπος όπως τουλάχιστον θέλει να πιστεύει, διαφέρει  από τα υπόλοιπα πλάσματα της Φύσης· βάζει στόχους, προγραμματίζει, δημιουργεί, κυριαρχεί. Η ύπαρξή του καταξιώνεται μέσα από τα έργα του. Ο Λόγος και η Λογική που διαθέτει του δίνουν τη δυνατότητα να φτάσει σε επίπεδα απλησίαστα για τα υπόλοιπα όντα. Άρα , λοιπον, η έννοια άνθρωπος είναι ταυτόσημη με τις έννοιες ενεργητικότητα, δραστηριότητα, δημιουργία, πρόοδος. Αν αφαιρεθούν αυτά τα χαρακτηριστικά, υποβιβάζεται, χάνει τον προορισμό του, ξεπέφτει από τον κυρίαρχο στη Φύση ρόλο του. Γίνεται ένα... τ ί π ο τ α!...

            Δεν είναι τυχαίο, ότι όλα τα μεγάλα μυαλά αγωνίστηκαν να ξεφύγουν από την απραξία, το σκοτάδι, την αφάνεια. Ένιωσαν πως έχουν μέσα τους ένα μέρος της Ποίησης, ποιητές κι αυτοί, μικροί δημιουργοί , που χωρίς τη Δημιουργία αισθάνονταν...μηδενικά!

            Τι άλλο να υποδηλώνει ο Ανθρωπομορφισμός των Αρχαίων ή το «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν» των νεοτέρων; Γιαυτό σε πολλές θεωρίες ο άνθρωπος έψαχνε να βρει το Θεό στο αεικίνητο, στο αέναο, στο ασταμάτητο. ( Άλλωστε η λέξη «θεός» κρύβει μέσα της την έννοια της κίνησης: θέω = τρέχω, κινούμαι )

            Και , βέβαια, ας μην τα συνδέουμε όλα αυτά με την απόλυτη , ξεχωριστή επιτυχία .Δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του αποτελέσματος, όσο η προσπάθεια για αξιοποίηση των υπαρχουσών ικανοτήτων, δυνατοτήτων και ταλέντων, όποια κι αν είναι αυτά!... Ας θυμηθούμε το «τι δε μοι δέον ουκ ετελέσθη» των πυθαγορείων. Σημασία έχει να διαγράψεις και συ τη δική σου τροχιά στον έναστρο ουρανό, να αφήσει το πέρασμά σου τα ίχνη του, να μη μείνεις στο..

 τ ί π ο τ α, να νιώσεις ότι είσαι ... Κ Α Τ Ι !...  Να μπορείς κάθε στιγμή που θα στρέφεις προς τα πίσω να λες: έχτισα, έφτιαξα, υπήρξα, έζησα· αλλιώς θα σε κυνηγά το Παρελθόν σου παραπονεμένο ζητώντας σου εξηγήσεις.

            Στο σχολείο,  στο  σπίτι,  στο παιχνίδι,  στη δουλειά,  στη ζωή,  στην ελεύθερη ώρα σου κάνε

 Κ Α Τ Ι... γίνε  Κ Α Τ Ι !...

 

 

                                    Αν δε μπορείς να γίνεις ήλιος, γίνε ένα αστεράκι,

                                    Αν σου είναι αδύνατο να είσαι φεγγάρι, γίνε ένα λυχναράκι,

                                    Αν σου είναι δύσκολο να γίνεις δένδρο, γίνε ένα λουλουδάκι.

                                    Δημιούργησε, Φτιάξε, Προσπάθησε, ΖΗΣΕ !...

 

                                    ...Γιατί, όπου η απραξία, εκεί το τέλμα,

                                    όπου η χαλάρωση, εκεί η αρρώστια,

                                    όπου η ανία, εκεί η δυστυχία,

όπου η δυστυχία, εκεί ο θάνατος !...

 

όπου η στασιμότητα, εκεί το ... Τ Ι Π Ο Τ Α !...

                                               

                                                Πιτόγλου Ιωάννης

                                                       Φιλόλογος

 

                                                       ************