Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το σύνολο των κεραμικών και λίθινων ευρημάτων της Νεώτερης Νεολιθικής εποχής από το σπήλαιο. Πρόκειται για την πρώτη ομάδα ευρημάτων της εποχής αυτής που έρχεται στο φως στη Σαλαμίνα και αποτελεί ανεκτίμητη μαρτυρία για τον πολιτισμό των παλαιότατων κατοίκων της νήσου.
Εκτός από ορισμένα όστρακα Νεολιθικών αγγείων που είχαν περισυλλεγεί στο εσωτερικό του σπηλαίου από την Κα Ιφιγένεια Δεκουλάκου το 1979 και αρκετές δεκάδες Νεολιθικών οστράκων που προήλθαν από την περσινή αναγνωριστική έρευνα, η ανασκαφή του 1995 απέδωσε περισσότερα από 1500 θραύσματα Νεολιθικών αγγείων που βρέθηκαν σε ανάμικτα στρώματα στους θαλάμους και στο στόμιο του σπηλαίου, καθώς και στο μικρό παράπλευρο σπήλαιο (Χώρο ΙΙ).
Το μεγαλύτερο μέρος, εάν όχι το σύνολο, της Νεολιθικής κεραμικής από τα “Κυχρέως Άντρα” μπορεί να χρονολογηθεί, με βάση τις πρώτες εκτιμήσεις μας και τις ειδικότερες παρατηρήσεις της συνεργάτιδας της ανασκαφής Αλεξάνδρας Μαρή, στην Νεώτερη Νεολιθική Εποχή, δηλαδή στο διάστημα από το 5300 έως το 4500 π.Χ. περίπου, σύμφωνα με τον πρόσφατο πίνακα των απολύτων χρονολογιών της Νεολιθικής των J.-P. Demoule και C. Perles (βλ. Journal of World Prehistory, Τομ. 7, Αρ. 4, 1993, σελ. 366, Εικ. 2).
Στο Νεολιθικό υλικό αναγνωρίζονται διάφορες κατηγορίες κεραμικής: Μελανή και Γκρίζα Στιλβωτή, Αμαυρόχρωμη, Δίχρωμη Αμαυρόχρωμη, Μονόχρωμη, Χονδροειδής και Εγχάρακτη κεραμική. Σημαντικά είναι, ακόμη, τα λίθινα εργαλεία και όπλα των Νεολιθικών χρόνων που προήλθαν από την ανασκαφή του1995. Σ΄ αυτά περιλαμβάνονται: Μυλόλιθοι, τριπτήρες, ακόνες, πυρήνες, λεπίδες και φολίδες από οψιδιανό και πυριτόλιθο, καθώς και πέντε (5) αιχμές βελών (3 από οψιδιανό και 2 από πυριτόλιθο) διαφορετικών τύπων. Ανάμεσά τους υπάρχει και μία από οψιδιανό, σπανίου τύπου (πριονωτή, μήκους 6 εκ. περίπου). Αξίζει, επίσης, να επισημανθεί η εύρεση, κατά το 1995, λίθινων Νεολιθικών αντικειμένων διαφορετικού χαρακτήρα. Σ΄ αυτά περιλαμβάνονται λίγες χάνδρες περιδέραιων, ένα μικρό περίαπτο από πρασινωπό στιλβωμένο λίθο, καθώς και το άνω άκρο μαρμάρινου σχηματικού ειδωλίου που βρίσκει παράλληλα σε λίθινα άμορφα ειδώλια από τον Σάλιαγκο της Αντιπάρου και άλλες Νεολιθικές θέσεις. Από την ανασκαφή του 1995 προέκυψε, τέλος, και σημαντική ποσότητα θαλασσίων οστρέων που αποτελούν υπολείμματα της τροφής των Νεολιθικών ενοίκων του σπηλαίου.
Φαίνεται βέβαιον ότι το σπήλαιο στα Περιστέρια
χρησιμοποιήθηκε κατά τη Νεώτερη Νεολιθική Εποχή ως τόπος εποχικής ανθρώπινης
εγκατάστασης, που δεν αποκλείεται να συνδυάστηκε με την περιστασιακή άσκηση
και άλλης δραστηριότητας (πρώιμης λατρείας) σε ορισμένους από τους κατασκότεινους
υπόγειους χώρους του.